Basoglu kullanıcısından alıntı
bir zamanlar bir köy varmış, birde köy ağası varmış. Ağaki ne ağa. heybetli ihtişamlı gür sesli. herkes ondan korkarmış ama bir dediğinide 2 etmezlermiş.
günlerden bir gün ağa hasta olmuş. prostat malum zor oluyor. o zamanlarda WC ler evin dışında uzak birde oluyormuş. ağa sıksık wc ye gitmeye başladığında köylü fısıldamaya başlamış.
ağa ihtiyarladı.
zamanla ağa bu lafları dumuş tabiiki. şaşına yakışmıyor ağa hasta olurmu hiç o güçlü, o örnek, o dimdik görünmeli demiş kendi kendine.
ağa nın birde yaveri varmış. bir gün demişki köylüye söyle ağa acayip işyebiliryor söylenenler yalan.
yağver gitmiş köylünün birine bunu demiş. laflar yayılmış tabiiki de hemen.
ağa bakmış nafile durum köylü yine aynı laflarla kulaktan kulağa fısıldıyor . bunu halletmem lazım topla demiş bu akşam tüm köylüyü. pencerelerinden baksınlar. ağa çişiye karın üstüne adını yazacak.
köylüler pnecelerinde o akşamı beklemişler.
ağa evinden çıkmış görünecek mesafede uzaklaşmış yağveride yanında tabiiki.
demiş yağvere hadi sen yapacan bu işi adımı temize çıkarmam lazım.ağa işeyemiyor demesinler. yağver açmış pantolonunu veeee
ağam demiş ben okuma yazma bilmemki tutsan şunun ucundan .
velhasıl kelam hikaye diyorki.
Emriniz altındakileri eğitmezseniz. işin ucundan siz tutmak zorunda kalırsınız herzaman.
alıntıdır